verstoten

Vertalingen

verstoten

(vərˈstotə(n))
werkwoord

enkelvoud onvoltooid verleden tijd verstootte , voltooid deelwoord heeft verstoten

(iemand voor wie je zou moeten zorgen) uit je omgeving wegjagen abandonner De wolvin verstootte haar pasgeboren welpen. La louve a abandonné ses louveteaux à la naissance.