spatten

Thesaurus

spatten:

spetteren

Vertalingen

spatten

cracher, éclabousser, étincelles), gicler, lancer (des éclats, tacherيَرُشُّcákatplaskespritzenπλατσουρίζωsplashsalpicarroiskuttaaprskatischizzareはねかける(물을) 튀기다skvetteopryskaćrespingar, salpicarбрызгать(ся)plaskaสาดกระเด็นsıçratmakbắn tóe ra溅 (ˈspɑtə(n))
werkwoord

enkelvoud onvoltooid verleden tijd spatte , voltooid deelwoord is gespat

(van vloeistoffen) met kleine beetjes vallen (op iets) éclabousser De boter spatte op mijn schort. Le beurre a éclaboussé mon tablier. De regen spatte tegen de ramen. La pluie s'est écrasée contre la fenêtre.