ontwapenen

Thesaurus

ontwapenen:

ontwapening

Vertalingen

ontwapenen

entwaffnendisarmdésarmerdisarmare解除武装avväpna해제odzbrojitdesarmarafvæbne解除武裝desarmarразоружать (ɔntˈwapənə(n))
werkwoord

enkelvoud onvoltooid verleden tijd ontwapende , voltooid deelwoord heeft ontwapend

(iemand of een land) dwingen wapens af te staan désarmer Bij de politie leer je hoe je een overvaller moet ontwapenen. Dans la police, on apprend comment désarmer un agresseur.