klemmen

Thesaurus

klemmen:

vasthoudenknellen, omklemmen,

Vertalingen

klemmen

kneifen, zwickenpinchpincer, serrer, se coincer, cramponner, forcerpizzicare (ˈklɛmə(n))
werkwoord

enkelvoud onvoltooid verleden tijd klemde , voltooid deelwoord heeft geklemd

1. stevig tegen iets aan drukken en zo vastzitten of -houden serrer Ze klemde haar benen om mijn middel. Elle a serré ses jambes autour de ma taille. een kind in je armen klemmen serrer un enfant dans ses bras

2. moeilijk open- en dichtgaan être coincé De voordeur klemt. La porte d'entrée est coincée.