bont

Thesaurus

bont:

kleurrijkkleurig, pels, bontgekleurd, fleurig, vacht, veelkleurig,

Vertalingen

bont

(bɔnt)
zelfstandig naamwoord onzijdig meervoud

dierenhuid met haar als grondstof (voor bijvoorbeeld kleding) fourrure (fuʀyʀ) vrouwelijk bontjas manteau de fourrure

---

bont

Pelz, buntfur, multicoloured, furcoat, furpiece, bright, checkered, skinbigarré, multicolore, fourrure, (linge de) couleur, bariolé, fourrure(s), mêlé, varié, coloré, moucheté, piepeles毛皮毛皮pälsالفراءγούναpielesмехкожаפרווה모피毛皮ขน (bɔnt)
bijvoeglijk naamwoord

1. met veel kleuren bigarré/-ée (bigaʀe) een bonte jurk une robe bigarrée
vol blauwe plekken couvert de bleus bont en blauw slaan rouer de coups
doen wat niet mag of hoort dépasser les bornes

2. met verschillende soorten hétérogène (eteʀɔʒɛn) een bonte groep mensen un groupe hétérogène de personnes