bijten

Vertalingen

bijten

beißen, kauenbite, corrodemordre, brûler, donner un coup de dent (à), piquermorderщипать, кусатьيَعَضُّkousnoutbideδαγκώνωpurragristimordereかむ물다bitepogryźćmorderbitaกัดısırmakcắn咬 (ˈbɛitə(n))
werkwoord

enkelvoud onvoltooid verleden tijd beet , voltooid deelwoord heeft gebeten

1. met je tanden vastgrijpen mordre (mɔʀdʀ) op je nagels bijten manger/ronger ses ongles De hond heeft de buurjongen gebeten. Le chien a mordu le fils des voisins.
dat of die er erg lekker uitziet appétissant billen om in te bijten de jolies fesses
dat kan naast elkaar bestaan of gebruikt worden ce sont des choses compatibles Je kunt deze geneesmiddelen allebei gebruiken. Dat bijt elkaar niet. On peut utiliser ces deux médicaments en même temps. Leur action est compatible.

2. scheikunde (van chemische stoffen) schade of pijn veroorzaken ronger (ʀɔ~ʒe) corroder (kɔʀɔde) bijtende vloeistoffen des liquides corrosifs