bezweren

Thesaurus

bezweren:

uitbannen

Vertalingen

bezweren

beschwören, flehenbeseech, adjureimplorer, solliciter, adjurer (qn de), conjurer (qn de), ensorceler, jurer (de), exorciser (bəˈzwerə(n))
werkwoord

enkelvoud onvoltooid verleden tijd bezwoer , voltooid deelwoord heeft bezworen

1. met veel nadruk beweren jurer (ʒyʀe) Anna bezwoer me dat ze het nooit meer zou vergeten. Anna m'a juré qu'elle n'oublierait plus jamais.

2. zorgen dat iets niet erger wordt en voorbijgaat conjurer (kɔʒ~yʀe) een ruzie of een crisis bezweren conjurer un conflit ou une crise