wanhoop
Verzweiflungdespairdésespoir, détresseيَأْسbeznadějfortvivlelseαπελπισίαdesesperaciónepätoivoočajdisperazione絶望절망fortvilelserozpaczdesesperoотчаяниеförtvivlanความสิ้นหวังumutsuzluksự tuyệt vọng绝望отчаяние絕望 ('wɑnhop)
zelfstandig naamwoord meervoud heftig gevoel dat je niets meer kunt veranderen aan een treurige, gevaarlijke enz. situatie désespoir mannelijk Zijn ontslag dreef hem tot wanhoop. Son licenciement l'a poussé au désespoir. In wanhoop sprong hij naar beneden. Désespéré, il s'est lancé dans le vide. Hij was de wanhoop nabij. Il était au bord du désespoir.
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.