ouderdom
Alterageâge, vieillesse, anciennetéγηρατειά, ηλικίαedadetà, vecchiezza (ˈɑudərdɔm)
zelfstandig naamwoord mannelijk meervoud 1. tijd dat iets al bestaat âge mannelijk Archeologisch onderzoek heeft de ouderdom van de stad vastgesteld op tweeduizend jaar. Des études archéologiques ont fixé l'âge de la ville à deux mille ans.
2. hoge leeftijd un âge avancé van ouderdom sterven mourir de vieillesse
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.