klem
(klɛm)
zelfstandig naamwoord meervoud -men1. voorwerp waarmee je iets kunt vastzetten of vangen
pince vrouwelijk je haar met een klem omhoog houden remonter ses cheveux avec une pince wielklem sabot de Denver mollenklem taupière 2. met nadruk
avec insistance Ze zei me met klem daar goed op te letten en voorzichtig te zijn. Elle me disait avec insistance d'y faire très attention et d'être prudent.
klem
Begeisterung, Emphase, Schwung, Starrkrampf, Wundstarrkrampf, nicht zurechtkommenemphasis, accent, stuckemphase, coincé, agrafe, embarras, énergie, étau, force, piège, attacheمَحْجُوزzaseknutýsidde fastκολλημένοςatascado, abrazaderajumissazapeobloccato行きづまった곤경에 빠진fastkjørtzablokowanypresoзастрявшийsitta fastติดชะงักsaplanmışbị tắc卡住的 (klɛm)
bijvoeglijk naamwoord 1. als iets of iemand helemaal vastzit en niet los kan komen coincé/-ée bloqué/-ée Mijn voet zit klem tussen de deur. Mon pied est coincé dans la porte.
2. heel veel sterkedrank drinken se bourrer la gueule
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.