woonhuis
maison d'habitationcasacasaдомบ้าน (ˈwonhœys)
zelfstandig naamwoord onzijdig meervoud -huizen huis dat is ingericht als woonhuis
maison vrouwelijk d'habitation Onder het woonhuis van de tandarts bevindt zich haar praktijkruimte. Au sous-soul de sa maison d'habitation, la dentiste a installé son cabinet. Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.