vondst
Funddécouverte, trouvaillefindнаходка (vɔnst)
zelfstandig naamwoord vrouwelijk meervoud -en1. iets wat je vindt (1) découverte vrouwelijk De politie deed een gruwelijke vondst. La police a fait une découverte macabre. een zeldzame vondst uit de middeleeuwen un objet trouvé rare datant du Moyen Âge
2. iets wat je bedenkt
trouvaille vrouwelijk De titel van het artikel is een gelukkige vondst. Le titre de l'article est une heureuse trouvaille. De combinatie van gebakken aardappelen en azijn is een vondst. Ce mariage de pommes de terre rissolées et de vinaigre est une trouvaille. Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.