priester
priestprêtre, abbé, prêtre/-esse, ecclésiastique, curéαβάς, ιερέαςsacerdotepreteكَاهِنknězpræstPriesterpappisvećenik司祭신부prestkapłanpadreсвященникprästพระrahiplinh mục牧师牧師 (ˈpristər)
zelfstandig naamwoord mannelijk meervoud -s1. religie katholiek geestelijke algemeen prêtre mannelijk priester zonder verder ambt abbé mannelijk iemand tot priester wijden ordonner quelqu'un prêtre
2. religie tussenpersoon tussen het bovennatuurlijke en de mensen prêtre mannelijk voodoopriester prêtre vaudou
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.