feit
Tatsachefactfait, réalitéfatto, realtàحَقِيقَةfaktfaktumγεγονόςhechotosiasiačinjenica事実사실realitetfaktfato, factoфактfaktumความจริงgerçeksự kiện事实факт事實 (fɛit)
zelfstandig naamwoord onzijdig meervoud -en iets waarvan zeker is dat het gebeurd is of dat het waar is
fait mannelijk het is een feit dat... reste que... een feit dat zeker is
un fait établi een feit waaraan je niets meer kunt veranderen
un fait accompli iets doen waarvoor je door de rechtbank kunt worden gestraft
commettre un délit / un fait délictueux iemand confronteren met de feiten
obliger quelqu'un à regarder la réalité en face er is verder geen toelichting nodig
les faits parlent d'eux-mêmes maatregelen nemen of meningen geven op een moment dat die al achterhaald zijn
arriver après la bataille de zaken anders voorstellen dan ze in werkelijkheid zijn
travestir les faits / la réalité eigenlijk, inderdaad
en fait / en réalité Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.