bruut
(bryt)
zelfstandig naamwoord mannelijk meervoud bruten gewelddadige man
brute (bʀyt) vrouwelijk homme mannelijk brutal (ɔmbʀytal)
bruut
brutal, Viehbrute, harsh, brutal, headofcattlebrutal, brute, tête de bétail, brutalement, sauvage, violemment, bestialوَحُشِيّbrutálníbrutalκτηνώδηςbrutalraakabrutalanbrutale残忍な잔인한brutalbrutalnybrutalжестокийbrutalโหดร้ายvahşitàn bạo残忍的 (bryt)
bijvoeglijk naamwoord die of dat gewelddadig is brutal/-ale (bʀytal) violent/-ente (vjɔlɑ~/-ɑ~t) met brute kracht avec une force brutale
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.